Madarikatua

Oldartu, xutitu ginen herri aske bat amestuz. Armak hartu genituen arbasoen hizkuntza ta lurra defenditzeko. Hil, torturatu, presondegiratu gaituzte... alta beti xut atxiki ditugu buru-bihotzak.

Herri zahar honetan sortu ginen, mendeak eta mendeak gainditu dituen hizkuntza izan dugu seaska-kantu. Hizkuntza hori ukatua, menperatua denean bere seme-alabeen eginbeharra beti izan da babestea. Gure arbasoek irauli, hazitu, jorratu duten lurra da gurea, ta kanpotik etorritako arrotz handi-mandi batzuek zatitu, partikatu eta bereganatu nahi dutenean, bide bakar bat gelditzen zauku: oldartzea !

Hau izan ote dea gure bekatua ? Madarikatua ote dea herria eta askatasuna maitatzea ? Hala bada, madarikatua izan naitezela.